P. Bienias , M. Ciurzyński , O. Dzikowska-Diduch , Z. Rymarczyk , M. Roik , M. Kostrubiec , M. Kurzyna , A. Torbicki , A. Fijałkowska , P. Pruszczyk

5 Konferencja Sekcji Krążenia Płucnego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego Warszawa 16 -17.10.2015, Książka Zjazdowa, str. 4. Założenia badania: Nieprawidłowy wynik turbulencji rytmu serca (heart rate turbulence, HRT) wskazuje na dysfunkcję układu autonomicznego serca oraz jest niezależnym i niekorzystnym czynnikiem prognostycznym, zwłaszcza po przebytym zawale serca i w przewlekłej lewokomorowej niewydolności serca. Celem pracy była ocena HRT u chorych z ciężkim, niezwiązanym z chorobą lewego serca nadciśnieniem płucnym (pulmonary hypertension, PH) Metody: Zbadano 60 chorych z PH, a do analizy HRT zakwalifikowano 43 osoby (28 K, 15 M) w średnim wieku 54,7  18,2 lat. U 22 osób rozpoznano tętnicze PH, u pozostałych 21 postać zakrzepowo-zatorową; 18 pacjentów było w WHO-FC I II, a 25 w WHO-FC III IV. W trakcie oceny wykonano podstawowe oznaczenia laboratoryjne, badanie echokardiograficzne, cewnikowanie prawego serca oraz 24 h monitorowanie EKG metodą Holtera. Grupę kontrolną (GK) stanowiło odpowiednio dobranych 30 zdrowych osób. Wyniki: Średnie ciśnienie t. płucnej w RHC u chorych z PH wyniosło 59.0 mmHg. W stosunku do GK u chorych z PH oba parametry HRT były istotnie upośledzone: średnia wartość początku turbulencji (turbulence onset, TO) wyniosła 0.1 vs -2.7 % (p<0,0001), a mediana nachylenia turbulencji (turbulence slope, TS) 1,7 vs 15,1 msRR (p<0,0001). 29 pacjentów z nieprawidłową HRT (TO ≥0,0% i/lub TS ≤2,5 msRR) charakteryzowało się (w stosunku do 14 pacjentów z prawidłową HRT) gorszymi wynikami oceny klinicznej, biochemicznej i czynnościowej. Pacjenci ci prezentowali gorszą klasę czynnościową wg WHO (p=0,05), gorszą funkcję prawej komory w echokardiografii ocenianą TAPSE (śr. 16 vs 19 mm, p=0,01), krótszy dystans w trakcie 6 min. testu marszu (śr. 336 vs 435 m, p=0,03), oraz częstsze występowanie desaturacji <90% podczas wysiłku (62 vs 18% pacjentów, p=0,01). Nieprawidłowa HRT występowała znamiennie częściej u chorych w III-IV niż w I-II klasie czynnościowej wg WHO (u 69 vs 50% pacjentów, p=0,05). U chorych z nieprawidłową HRT stwierdzono również (bez istotności statystycznej) wyższy płucny opór naczyniowy i częstsze występowanie poważnych arytmii. Wieloczynnikowa analiza regresji wykazała, że wyższa wartość TO była istotnie związana z obecnością wysiłkowej desaturacji i wyższym stężeniem NT proBNP; niższa wartość TS była natomiast związana z krótszym dystansem 6-min. testu marszu; a obecność nieprawidłowej HRT była związana z wyższą klasą czynnościową wg WHO (OR 5,3, 95% CI 1,4-19,9, p=0,01). Wnioski: Pacjenci z ciężkim tętniczym i przewlekłym zakrzepowo-zatorowym nadciśnieniem płucnym charakteryzują się istotnym upośledzeniem HRT. Występowanie nieprawidłowej HRT u pacjentów z PH jest związane nasileniem objawów wskazujących na zaawansowanie choroby i wiążących się z niekorzystnym rokowaniem. Wydaje się, że stwierdzenie nieprawidłowej HRT może być dodatkowym czynnikiem rokowniczym wskazującym na zagrożenie nagłym zgonem sercowym, wymaga to jednak potwierdzenia w toku dalszych badań.