Marcin Koć, Piotr Bienias

Mimo coraz lepszych możliwości diagnostycznych i terapeutycznych ostra zatorowość płucna (APE) pozostaje istotnym problemem klinicznym. Do oceny ciężkości choroby wykorzystuje się liczne badania, w tym obrazowe i laboratoryjne. Niestety, często pomijana jest technika dostępna w większości punktów medycznych, w przypadku której na wynik trzeba czekać nie dłużej niż kilka minut — badanie elektrokardiograficzne (EKG). W przedstawionym przypadku autorzy przypomnieli typowe elektrokardiograficzne cechy APE, przybliżyli możliwość pośredniej stratyfikacji ryzyka na podstawie zapisów EKG u chorych z APE, a także, nieco obok kwestii związanych z EKG, zwrócili uwagę na zmiany w leczeniu chorych na APE wprowadzone w najnowszych wytycznych dotyczących diagnostyki i leczenia tej choroby.

elektrokardiografia, ostra zatorowość płucna, tromboliza